Kung Fu
Kung Fu (功夫) σημαίνει κυριολεκτικά “ανθρώπινο επίτευγμα” και η φιλοσοφία του συνοψίζεται ως εξής: “Τελειοποίηση μέσω σκληρής δουλειάς”. Σύμφωνα με τον θρύλο το Kung Fu γεννήθηκε στην αρχαία Κίνα πριν από τέσσερις χιλιετίες.
Ως αμιγώς πολεμική τέχνη βρήκε αρχικά εφαρμογή στα πλαίσια του πολέμου και χρησιμοποιήθηκε κυρίως από στρατιωτικούς καθώς και από αυτοκρατορικούς φρουρούς. Στην πορεία της ιστορίας όμως, με την ανάγκη για αυτοάμυνα να γίνεται επιτακτική για τις πλατιές μάζες, το Kung Fu έγινε ευρύτερα γνωστό και αναπτύχθηκε σε μια ολόκληρη οικογένεια συστημάτων μάχης, εγκολπώνοντας παραδόσεις και προσεγγίσεις από όλες τις περιοχές της Κίνας, ακόμη και από άλλες αυτοκρατορίες και πολιτισμούς.
Οι αρχαιότερες επιγραφές που έχουν βρεθεί προς το παρόν με αναφορές στο Kung Fu χρονολογούνται στον 5ο αιώνα πριν την “Κοινή Εποχή” της Κίνας και περιέχουν οδηγίες για μάχη σώμα με σώμα με την χρήση τεχνικών μαλακού και σκληρού (yin – yang). Η προσέγγιση αυτή διατηρείται στα παραδοσιακά συστήματα και αποτελεί τη βάση της αποτελεσματικότητάς τους.”
Η μέθοδος των στοιχείων: Ως επί χιλιετίες αναπτυσσόμενη τέχνη το Kung Fu διατηρεί ζωντανή τη γλώσσα και ευρύτερα την ερμηνευτική παράδοση της αρχαίας Κίνας πάνω στην οποία θεμελιώνει τη μεθοδολογία του σε ό,τι αφορά την προσέγγιση της μάχης.
Τα κλασσικά αλχημιστικά στοιχεία αποτελούν συμβολικές αναπαραστάσεις τόσο έμφυτων ικανοτήτων όσο και επίκτητων δεξιοτήτων τις οποίες ο ασκούμενος καλλιεργεί ώστε να μπορεί να χρησιμοποιεί ως μηχανισμούς και εργαλεία για να έχει πάντα το πλεονέκτημα σε καταστάσεις στις οποίες η μυϊκή δύναμη μπορεί να μην επαρκεί.
Αυτή είναι άλλωστε και η φιλοσοφία της πολεμικής τέχνης, αφενός να αναδεικνύει τις κρυμμένες αξίες του ασκούμενου και αφετέρου να καθιστά τον σωματικά αδύναμο ικανό να ανταποκρίνεται στις προκλήσεις που του θέτει κάποιος πολύ δυνατότερός του.